“Stop direct met verplaatsingen van kinderen binnen de reguliere asielopvang. En werk met een nieuw asielopvangbeleid versneld toe naar één opvanglocatie in de hele asielprocedure”.
Dit is de dringende oproep aan staatssecretaris Eric van der Burg. Deze komt van AJN Jeugdartsen Nederland, Verpleegkundigen en Verzorgenden Nederland/Vakgroep Jeugd, LOWAN-PO, LOWAN-VO, PO-Raad en VO-Raad. De oproep legt een belangrijk aspect van falend asielbeleid bloot. In februari kwam er veel kritiek op het sollen met het meisje Ghena. Sindsdien is er blijkbaar niets veranderd.
De oproep stelt dat Jeugdartsen en jeugdverpleegkundigen en leerkrachten van het primair en voortgezet onderwijs dagelijks in de spreekkamer en in de klas de negatieve gevolgen van de herhaaldelijke doch vermijdbare verplaatsingen van asielkinderen zien. Verhuizingen geven een verhoogd risico op ontwikkelingsschade en psychosociale problematiek als angst, onthechting en depressie. De vele verplaatsingen leiden daarnaast tot een verbazingwekkende verspilling van kostbare arbeid, tijd en geld in de zorg, het onderwijs en bij het COA. Tenslotte is de directe maatschappelijke impact van een verplaatsing vaak enorm.
Stop verplaatsingen
“De samenwerking tussen onderwijs en jeugdgezondheidszorg verbindt al meer dan 100 jaar de zorg van school en van zorgverleners. Samen dragen we bij aan het gezond, veilig en kansrijk opgroeien van kinderen. Ondanks de jarenlange roep om het verminderen van verhuisbewegingen in de reguliere asielopvang verandert er weinig. Maar achter elke verplaatsing van een gezin zit een kind met een risico op ontwikkelingsschade en elke vermijdbare verplaatsing is er één te veel”, aldus de oproep.
De organisaties vragen staatssecretaris Eric van der Burg daarom gezamenlijk per direct te stoppen met verplaatsingen in de reguliere asielopvang en met een nieuw asielopvangbeleid versneld toe te werken naar één opvanglocatie in de hele asielprocedure. Dat zal asielkinderen de veerkracht geven die ze hard nodig hebben, niet alleen tijdens de asielprocedure maar ook voor een kansrijke toekomst.
De brandbrief werd op 23 maart verstuurd en is hier te lezen: https://lnkd.in/dUZRGWrH . Daarin worden alle argumenten opgevoerd. Onder meer dit: “Verplaatsingen leiden tot mentale klachten als angst, depressie, slaapproblemen, prikkelbaarheid, verlies van vertrouwen en demotivatie. En tot onderwijsonderbrekingen en -achterstanden, waardoor kinderen zich beneden hun potentieel ontwikkelen. We zien ook de schadelijke effecten van te laat in zorg komen, onderbroken zorg en thuiszitten.” Asielstaatssecretaris Van der Burg liet echter de Inspectie van het Onderwijs in maart weten “dat in de huidige opvangcrisis het beperken van verhuisbewegingen in de praktijk niet goed vorm kan krijgen”.
Op https://lnkd.in/dKiaGHRC is een korte film te zien waarin Petra de Jong, jeugdarts en bestuurslid AJN Jeugdartsen Nederland, en Yurien van Starkenburg, directeur van OBS De Verrekijker in Katwijk, beiden werkzaam op een asiel-opvanglocatie, praktijkervaringen delen.
Hieronder staan de websites van de samenwerkende instellingen
V&VN (Verpleegkundigen & Verzorgenden Nederland)
ActiZ Nederlands Centrum Jeugdgezondheid (NCJ)
Op 29 maart komt Ghena ook weer op OP1 met Sinan Can en (waarschijnlijk) jeugdarts Petra van het AZC in Katwijk. Petra heeft ook een grote rol in dit verhaal gespeeld, als ook Defence For Children. Alles met als doel – eén opvanglocatie tijdens de asielprocedure voor kinderen. Meerdere mensen blijven zich hiervoor inzetten, zodat de kans zo groot mogelijk is op verandering.
De foto is beschikbaar gesteld door Paul Rapp
Eerder blog over dit onderwerp
Op 3 februari 2022 schreef ik een blog over dit onderwerp en nu is er nog niets veranderd. Maar ouders en veldorganisaties zijn zoals hiervoor blijkt wel in actie gekomen dankzij de aanzwellende kritiek. De achtergrond is als volgt.
Op 2 september 1990 trad het Kinderrechtenverdrag van de Verenigde Naties in werking. Het was in 1989 ondertekend door 20 landen. Dat is zowat al 33 jaar geleden. Voor Nederland tekende Hans van Mierlo als minister van Buitenlandse Zaken dat verdrag pas op 8 maart 1995. En nu gaat staatssecretaris Eric van der Burg (VVD) van Justitie Ghena en een paar duizend andere kinderen wegjagen. Ik ben boos. Ik wil een betrouwbare overheid. Ghena moet kunnen blijven als zij dat wil. De fabricage van trauma’s moet stoppen.
Nederland en 195 andere landen hebben dit verdrag geratificeerd. Ik was daar als 50jarige betrokken journalist erg blij mee. In Nederland is op basis van een initiatiefwet van toenmalig Kamerlid Khadija Arib de Kinderombudsman ingesteld voor toezicht op de naleving van dit verdrag. De Groningse juriste Margrite Kalverboer is eind januari herbenoemd als kinderombudsman. In het nieuwe coalitieakkoord staan prachtige volzinnen over de aandacht voor Nederlandse kinderen, maar in de slotparagraaf over opvang en terugkeer van asielzoekers komt het woord “kinderen” niet voor.
Het Kinderrechtenverdrag van de VN zegt onder meer dat alle kinderen recht hebben op een menswaardig leven en het recht om zich te ontwikkelen. Er moet altijd rekening gehouden worden met het belang van het kind. Ik hoor op 2.2.2022 echter op de televisie (Op1) dat de 12-jarige Ghena met haar gezin van het AZC in Nijmegen overgeplaatst is naar een Katwijkse gezinslocatie in afwachting van hun vertrek uit Nederland. Ze is één van de zes asielzoekerskinderen die in acht dagen tijd uit hun sociale omgeving in Nijmegen worden weggerukt. Er is al vier jaar met haar gesold. Ik ben het daar niet mee eens en daarom schrijf ik dit midden in de nacht op.
Ouders van kinderen van basisschool De Muze in Nijmegen maken zich ook ernstige zorgen. De kinderen verblijven al jaren in Nederland, zijn hier diepgeworteld en hebben een sociaal netwerk opgebouwd. Karin van Lieverloo is een petitie gestart om Ghena in Nijmegen te houden. Ook directeur van Basisschool De Muze Dominique Janssen, staat helemaal achter de actie. Ik heb de petitie ook ondertekend. Mijn ouders zaten ook in het Onderwijs. De politieke leiders moeten deze onvrede, die over veel meer gaat dan dit, serieus gaan nemen.
In 2002 heb ik mede bevorderd dat drie Afghaanse kinderen in Meppel, die met hun ouders sinds 2000 in Nederland woonden, hier naar school gingen en Nederlands spraken, ontsnapten aan het beleid van toenmalig minister Rita Verdonk van Vreemdelingenzaken om dit jonge gezin terug te zenden naar gore en corrupte opvangkampen in de omgeving van Kabul. Rita had discretionaire bevoegdheid en streek haar hand over haar hart. Tof! Dat ben ik niet vergeten. Maar zo’n politiek is natuurlijk niet de bedoeling. Het verjagen van de kinderen, dat zo traumatisch is, had nooit mogen gebeuren. Daarvoor tekende Nederland het Kinderrechtenverdrag. De kinderen zijn overigens volwassenen geworden, hebben gestudeerd en dragen bij aan Nederland, hun nieuwe land.
Eric van der Burg (VVD)is nu staatssecretaris van asiel en migratie. Hij valt onder minister Dilan Yeşilgöz-Zegerius (1977) – VVD– die een Turks-Koerdische afkomst heeft. Ik denk dus dat Van der Burg hier de taak heeft om het voortouw te nemen en het meisje Ghena en haar duizenden lotgenoten in Nederland recht te doen op basis van de rechten van het kind van de VN uit 1989.
We moeten af van een samenleving die gebaseerd is op een economie die streeft naar het hoogste rendement op vermogen. We moeten op weg naar een samenleving die stut op recht en waarheidsvinding die op weg is naar vrijheid van mensen. De rechten van Ghena en haar duizenden lotgenoten in Nederland moeten bron van beleid zijn op basis van genoemd Kinderrechten verdrag. Zij moet kunnen blijven. Daar mag de VVD op afgerekend worden hoe de regels ook zijn. Het kinderrechtenverdrag van de VN telt hoger dan elk ander lokaal recht.
Wat ik nu zie is een overheid die sjoemelt en manipuleert met fundamentele rechten van kinderen. Eric van der Burg en Dilan Zegerius zijn daar als bestuurder nu aansprakelijk voor. Zij zijn van de VVD. Ik wil een betrouwbare overheid terug. Zij kunnen het verschil maken. Door de rechten van de mens en van het kind zoals opgesteld door de Verenigde Naties stevig in het Nederlandse asielbeleid te verankeren en in dit geval Ghena en haar gezin gewoon in Nederland toe te laten.
Wilt u reageren? Log dan eerst in of maak een account aan.
Login vergeten? Reset wachtwoord.